Ik en groepen…ik heb er geen vanzelfsprekend prettige relatie mee. Het kan fijn en ontspannen zijn, maar ook eenzaam, angstig en confronterend. En juist in dat laatste zit een groot leerproces. Ik neem je mee in hoe ik tot nieuwe zelfinzichten over mezelf laten zien...

Ik merk steeds meer hoe mijn bewuste en onbewuste oordelen mijn interactie met de wereld beïnvloeden. Een voorbeeld daarover ter illustratie over naar huis fietsen zonder oordeel. Ik reis veel met de trein en fiets altijd vanaf Rotterdam Centraal naar mijn huis in...

Is het eigenlijk wel mogelijk om te leven zonder oordeel? Je hebt toch oordeel nodig, om te overleven? Mag ik dan geen mening hebben? Dit zijn vragen die ik regelmatig hoor. Kan je werkelijk niet zonder oordeel? Ik weet het niet. Maar het is op zijn minst interessant...